Bana bu şiiri yayınlama cesareti veren can dostuma da teşekkürler. Hadi bakalım bu hallerim daha ne kadar devam edecek.
Kadere İnanabilme Olasılığım
Bugün yine kulaklıklarım takılı,
Sormuyorsun neden!
Bilmiyorsun bile ne dinliyorum!
Halbuki her şey,
Bir an olsun seni aklımdan atabilmek için.
Biliyorum haberin bile yok benden,
Sana kavuşamadan özlediğimden,
Sana için için yandığımdan.
Napalım artık kaderimmiş bu diyorum ben de,
Avutabilmek için kendimi.
Yaşanmalıymış ve yaşıyoruz,
Diye kandırıyorum kendimi.
Tek umudum ise kara gözlüklerimi takmadan,
Beni yerin dibine geçirmeden,
Dünyamı parçalamadan,
Beni görmen bana bir şans vermen.
İşte o zaman belki inanırım kadere.
Sen benim olduğum zaman.
Ekim '09 Urla
Sağlıcakla kalın A.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder